وضعیت تیرویید در حاملگی و سندروم بیماری غیر تیروئیدی 
به طور کلی تغییرات عملکرد تیرویید در حاملگی تحت تأثیر 3 فاکتور است: 
الف) افزایش موقتی در میزان هورمون جفتی hCG طی سه ماهه اول حاملگی، که باعث تحریک گیرنده های TSH می شود. البته این اتصال با گیرنده های TSH ضعیف است. 
ب) افزایش میزان سرمی TBG که علت اصلی آن استروژن بالای دوران حاملگی است، به طوری که میزان سرمی TBG در حاملگی 5/2 برابر شده و حداکثر این افزایش در هفته 21 حاملگی روی می دهد. ( البته افزایش گلیکوزیلاسیون نیز در بالا بودن نیمه عمر TBG مؤثر است). 
ج) افزایش ترشح ادراری ید: در مناطقی که میزان دریافت ید در حد مرزی است، می تواند در تولید هورمون های تیرویید اختلال ایجاد کند. به عنوان مثال در مناطقی که میزان دریافتی ید کمتر از 50 µg در روز است، اکثر زنان باردار در معرض خطر بروز گواتر و در صورت دریافت نکردن ید تکمیلی مستعد به بروز هیپوتیروییدی هم در خود و هم در جنین یا نوزادشان هستند.