اوريون، يك عفونت حاد واگيردار است كه علامت مشخص آن، تورم يك يا هر دو غده پاروتيد مي‌باشد. ابتلاء ساير غدد بزاقي، پرده‌هاي مننژ، لوزالمعده و غدد جنسي نيز شايع است. 
شدت اوريون در طي بارداري با افراد بالغ غيرحامله تفاوتي ندارد و بيش از نيمي از عفونت‌هاي اوريون در طي حاملگي، تحت باليني است. بالغين عوارض مربوط به اوريون را بهتر از بچه‌ها تحمل مي‌كنند. عوارض شامل مننگوانسفاليت، التهاب تخمدان‌ها، التهاب بيضه‌ها، ضايعات عصبي، تورم پستان، تيروئيديت، ميوكارديت، نفريت، آرتريت، پانکراتيت، پورپوراي ناشي از كاهش پلاكت‌ها و عوارض چشمي هستند. 

عوارض نوزادي يا جنيني اوريون
بيماري اوريون در زمان حاملگي معمولاً بي‌خطر است. موقعي كه بيماري اوريون در سه ماهه اول حاملگي اتفاق افتد سقط خودبخود افزايش مي‌يابد. فيبروالاستوز اندوکارد در نوزادان مادران مبتلا به اوريون ديده شده كه يك اختلال نادر قلب در اثر افزايش كلاژن و اسكلروپروتئين بافت اليافي و هم بند در سطح داخلي قلب است. 

پيشگيري
واكسن اوريون معمولاً به صورتMMR (توأم سرخك، سرخجه، اوريون) در سن 15 ماهگي و دوز بعدي در سن 6-4 سالگي داده مي‌شود. واكسنMMR براي کودکان حساس، بالغين و نوجوانان بويژه مردان بالغي که سابقه ابتلاء به اوريون نداشته‌اند توصيه مي‌شود. واکسيناسيون در هنگام بارداري ممنوع است زيرا احتمال آلوده شدن جفت وجود دارد. زناني که واکسينه مي‌شوند براي جلوگيري از خطر بايستي تا سه ماه حامله نشوند.