وارفارین جزو مشتقات کومارینی است. این دارو از تشکیل فاکتورهای پیش انعقادی فعال X, IX, VII, II در کبد جلوگیری می کنند. اثرات کامل درمانی تا زمانیکه فاکتورهای انعقادی موجود در خون از راه کاتابولیسم طبیعی ( که برای هر فاکتور با سرعت متفاوت انجام میشود.) برداشت گردند؛ به تأخیر می افتد. هنگامیکه فاکتورهای VII ( که کوتاهترین نیمه عمر را دارد) کاهش می یابد زمان پروترومبین (PT) طولانی می شود ولی در مورد بقیۀ فاکتورها، تنها هنگامیکه شدت کاهش آنها زیاد باشد روی زمان PT اثر می گذارد. سرعت جذب وارفارین همراه با غذا کاهش می یابد. دارو به میزان 99 درصد به پروتئین های پلاسما پیوند می شود. در کبد متابولیز شده و پس از چرخۀ روده ای- کبدی از راه کلیه دفع میشود. نیمه عمر وارفارین 5/1 تا5/2 روز (بطور متوسط 50 ساعت) است. زمان لازم برای شروع اثر آن نیم تا 3 روز و طول مرگ اثر آن 2 تا 5 روز است.

موارد مصرف وارفارین: