بيماري سرطان بالقوه درمان پذير است به شرط آنكه در مراحل اوليه تشخيص داده شود و درمان سريعا آغاز گردد. بايد توجه داشت كه عوارض و علائم باليني بعد از تغييرات ميكروسكپي در عضو مربوطه بروز ميكنند و اين در حالي است كه قبل از تغييرات ميكروسكپي تغييرات ملكولي بوجود آمده اند. لذا براي تشخيص زودرس بيماري ميتوان به بررسي در سطح ملكولي اقدام نمود. محققان همواره بدنبال كشف ملكولهائي هستند كه با اندازه‌گيري آنها بتوان به وجود تومورها پي برد و تاثير روشهاي درماني را بر اساس ميزان آنها بررسي كرد. به اين قبيل ملكولها شاخص‌هاي توموري ( يا tumor marker ) ميگويند. امروزه PSA مهمترين شاخص توموري براي تشخيص سرطان پروستات و پيگيري درمان آن محسوب ميشود. در بين مردان بعد از سرطان ريه، سرطان پروستات مهمترين عامل مرگ و مير بعلت سرطان به حساب مي‌آيد و در تشخيص سرطان پروستات سنجش PSA كاربرد روزافزوني يافته‌است و توصيه شده‌است كه در مردان بالاتر از 50 سال اين آزمايش در كنار آزمايش ركتومي پروستات براي تشخيص زودرس سرطان پروستات مورد سنجش قرار گيرد. ثابت شده است كه چنانچه سرطان پروستات در مراحل اوليه تشخيص داده شود با روشهاي جراحي يا ساير روشهاي درماني قابل معالجه خواهد بود.